Σε ελεύθερη πτώση η δημοτικότητα της Δημάρχου ένα χρόνο πριν τις εκλογές!

Αναδημοσίευση από το Salamis News

Ποτέ άλλοτε Δήμαρχος Σαλαμίνας δεν έχασε τις εκλογές, πριν τις εκλογές, αυτό πια που συμβαίνει εδώ στην Σαλαμίνα είναι για ρεκόρ Γκίνες και το πέτυχε με πολύ δουλειά και κόπους ετών, θα ‘λεγα, απ’ την πρώτη μέρα της εκλογής της με τις αδόκιμες και επιπόλαιες επιλογές της.

Παρά τα 12 χρόνια της ως Δημοτική Σύμβουλος, δεν κατόρθωσε να αποκτήσει πολιτική εμπειρία και ευστροφία,  ώστε να δει τα μελλούμενα από τις κακές επιλογές της σε πρόσωπα και κυρίως καταστάσεις.

Δέσμια προφανώς των υποσχέσεων της και των προεκλογικών της υποχρεώσεων, πορεύτηκε χωρίς δικό της μπούσουλα στην πολιτική της αυτοκαταστροφή κι όσο κι αν κάποιοι που την πίστεψαν και προσπάθησαν να την νουθετήσουν, δεν κατάφεραν τίποτα, μια και δεν άκουσε κανέναν πλην αυτών που κλείνει η πόρτα της!

Εδώ θα της ταίριαζε παραφρασμένη βεβαίως η παροιμία, ”…τα εν δήμω, μη εν οίκω...” ασύμβατα πράγματα που την ώθησαν τελικά στην πολιτική της αυτοκαταστροφή συμπαρασύροντας όμως αύτανδρους και άκρως αξιόλογους συναγωνιστές της.

Όμως για μας, άλλη μια χαμένη πενταετία για το νησί κι εδώ οι καλά γνωρίζοντες, έρχονται και μας ρίχνουν ευθύνες -και δικαίως- σε όλους εμάς που την στηρίξαμε το ’14.

Δεν θα μιλήσουμε εμείς κα Δήμαρχε για το έργο που δεν έκανες, δεν θα μιλήσουμε εμείς για το νοικοκυριό στο δήμο που τελικά ούτε αυτό έκανες, δεν θα μιλήσουμε εμείς για την λαϊκή ενημέρωση που δεν μας παρείχες, δεν θα μιλήσουμε εμείς για τις υποσχέσεις που εσύ δεν τήρησες, για το ξεπούλημα του νερού τα ασημικά του Δήμου (800.000 € έσοδα τον χρόνο, δικά σου λόγια αυτά) δεν θα μιλήσουμε εμείς κα Δήμαρχε για την διαφάνεια για τις απευθείας αναθέσεις σας και τόσα άλλα!

Εσύ κα Δήμαρχε πρέπει να μιλήσεις επιτέλους και να μας ζητήσεις αν μη τι άλλο συγνώμη και να αποσυρθείς στο κονάκι σου και να αντιμετωπίσεις αυτά που ‘ρχονται.

Καλό Καλοκαίρι σας εύχομαι ειλικρινά και λυπάμαι για μένα που σας πίστεψα -παρά τις προτροπές των γνωριζόντων πρόσωπα και πράγματα-  λυπάμαι που με τον μικρό μου λόγο παρέσυρα πέντε φίλους μαζί μου και σας στηρίξαμε τότε, λυπάμαι που σήμερα ενώ το νησί βοά εσείς σιωπάτε στρουθοκαμηλίζοντας, σας υπερεκτίμησα, λάθος μου.